Gisteren om 20.00 uur begon in Nijmegen de uitvoering van de Hohe Messe van J.S. Bach (BWV 323). De uitvoering door The Bach Choir & Orchestra of the Netherlands vond plaats in de Stevenskerk. Verwacht geen professionele recensie, ik ben ook maar een simpele amateuristische bachliefhebber…
Op tijd komen…
Ik was vroeg omdat het aantal goede plaatsen bij een uitvoering in die kerk niet groot is. De akoestiek van de Stevenskerk is zacht gezegd ENORM dus een plaats in het midden en niet al te ver van het orkest is geen overbodige luxe. Ik zat op de vijfde rij bijna midden voor. Gelukt dus :-)
Ik kan verbaast kijken naar de geërgerde blikken van mensen die pas 10 minuten voor het begin binnen komen, eerst onschuldig kijkend goede gereserveerde plaatsen gaan bezetten, daar weer vanaf worden gehaald en het dan niet snappen dat ze achter aan moet plaatsnemen. Daarnaast valt op dat de gereserveerde plaatsen niet perse voor de echter liefhebbers zijn maar voor de mensen die het kunnen betalen…
Pieter Jan Leusink
Ik weet niet precies wat ik van Pieter Jan Leusink moet denken: (De vormgeving van en het taalgebruik in) zijn folders en website zijn van het niveau Tros, Kruidvat, Telegraaf, ehh, en zo. Ik ken hem o.a. van de Kruidvat doos met het complete werk van J.S. Bach. De Cantates vond ik grotendeels prima te luisteren, dus ik dacht dat een kaartje voor deze uitvoering een traktatie zou kunnen zijn.
Genoten
Het viel niet tegen en ik heb genoten. Ik luister veel Bach (mijn absoluut favoriete klassieke componist) op CD. Natuurlijk ben ik dan verwend wat betreft de gedetailleerdheid. In de Stevenskerk moet je anders luisteren en is er een enorme nagalm waardoor details kunnen verzuipen in een brei van geluid. Ik weet niet hoe het bij de luisteraars aan de beide zijkanten was, maar de details bleven aan mijn kant aardig overeind. Prima orkest, prachtige blazers, een meedansende paukenist en een prima contrabassiste. Het koor was ook prima, wel vreemd om de alt sectie te zien die bestond uit 1 vrouw en vier of 5 counter tenoren :-) Het speelplezier was blij vlagen van de gezichten van de muzikanten af te lezen.
Ook leuk: De verbazing als je na het slot van een stuk nog een nagalm van het vorige denkt te horen ;-)
Jammer
De stem van de Bas, Math Dirks, had veel te lijden van de akoestiek. Van hem verdwenen dus hele stukken in de klank van het orkest, jammer. In de stukken waarin hij niet heel laag hoefde bleef hij prima overeind. Ook Sytse Balduwa had in zijn duetten af en toe last van wegvallende details. In het Agnus Dei liet hij horen wat een fantastisch countertenor hij is. De sopraan, Hieke Meppelink heeft een prachtige ver-dragende heldere stem. Wel moest ik soms grinniken om haar vreemde uitspraak. Kijk, een O is een O en een A een A. Dat je die soms wat aanpast voor de klank is OK, maar dit ging te ver. Dan Martinus Leusink (zoon van). In de teksten van de folders wordt hij als tenor erg opgehemeld maar is dat omdat hij “de zoon van” is of klopt het? Hij blijkt prima binnen dit gezelschap te passen…
Horrowitz?
Over de interpretatie van de dirigent kan ik zeggen: Redelijk smaakvol, maar soms wat betreft de tempi van de snellere stukken: pfff, man! kalm aan! Het orkest en het koor volgde dapper en zonder morren, maar zelfs het publiek schoof bij vlagen onrustig over de banken! Leusink, de Horrowitz van de Bach uitvoeringen?
Het was een geslaagde avond. Je kunt zelf nog gaan luisteren op 8 november in de Eusebiuskerk in Arnhem.
Zal ik alvast een kaartje bestellen voor de het Requiem en de Krönungsmesse van Mozart op 26 februari?
