Vandaag op de bukfiets naar de Doeland. Eerst over een weg (30 km zone) waar bochten in zitten “om de snelheid er uit te halen”.
1. Na 100 meter word ik in zo’n bocht gesneden (5 cm over) door een mevrouw die de snelheid er toch maar in laat zitten. Ik stop bij het stoplicht 200 meter verder naast naar, klop op het raam en vraag of zij altijd fietsers in de struiken rijdt. Haar reactie: “Oh, waar was dat dan? Ik heb niets gezien.” Mijn reactie: “Des te erger in een 30 km zone!”.
2. Op het eenrichtings fietspad 200 meter verder: Een scholier van de aan die straat liggende middelbare school rijdt de verkeerde kant uit. Vlucht toch maar net voor me het voetpad op, knalt door de hoogte van die stoeprand bijna weer opzij op het fietspad en krijgt ook nog een duwtje van een van zijn klasgenoten die al op dat voetpad reden en hem er echt niet tussen willen hebben (lachen! :-[ )
3. Zelfde fietspad 150 meter verder. Twee scholieren de verkeerde richting op, dus recht op me af. Vaak gezien en nu weer: “We gaan breder en harder rijden dan gaattie wel aan de kant.” Ik vervolg mijn route en de dichtstbijzijnde scholier wijkt net op tijd uit, ramt bijna de andere de tussenberm in.
4. 200 meter verder, zelfde fietspad, uitrit school: 3 dames komen uit de uitrit, geven geen voorrang, gaan met z’n allen de verkeerde richting in. Vol verbazing stopt er 1 tegen mijn voorwiel. Ik: “dames, gaan jullie even aan de kant?” De uitroepen van onvrede achtervolgen me nog een tijdje (en de dames vervolgen hun verkeerde weg).
Terugweg was rustig en bij de Doeland hadden ze het onmogelijke onderdeeltje gewoon paraat :-)
